Hoe Multifactorstrategieën Helpen om Betere Beleggingsresultaten te Behalen

Oorspronkelijk gepubliceerd in Funds Europe.

Factorbeleggen groeide in populariteit na de wereldwijde financiële crisis, die resulteerde in de langste bullmarkt ooit waarbij single-factorstrategieën aanzienlijk meer kapitaal aantrokken. De afgelopen tijd hadden deze strategieën het echter moeilijk om marktconforme rendementen te behalen.

Mamdouh Medhat, senior researcher en vice president bij $584bn¹ global asset manager Dimensional Fund Advisors, zegt dat op factor gebaseerd beleggen een veel betrouwbaardere manier blijft om langetermijnrendementen te behalen dan marktkapitalisatiegewogen strategieën – mits het op de juiste manier wordt gedaan.

“Bij Dimensional zien we factorbeleggen als een systematische manier om beleggingsstrategieën te ontwerpen en te implementeren, om hogere verwachte rendementen na te streven dan de markt,” vertelt Medhat. “Het is een op regels gebaseerde aanpak die een deel van de emotie uit beleggen haalt en vervangt door rigoureus onderzoek en efficiënte implementatie”.

Hoewel veel beleggers vaak kiezen voor een passieve of actieve beleggingsstijl, biedt een systematische, op factor gebaseerde beleggingsbenadering het potentieel voor marktconforme prestaties zonder specifieke beheerrisico’s.

Hij legt uit: “Er zijn twee concurrerende alternatieven voor systematisch beleggen. Ten eerste het traditionele actieve beleggen in aandelen of obligaties, waarbij u erop vertrouwt dat de fondsbeheerder beter kan presteren dan de markt. Ten tweede, passief beleggen, waarbij het doel niet is om een hoger rendement te behalen dan de index, maar het minimaliseren van tracking error.”

“Wat systematisch beleggen probeert te doen, is tussen deze twee uitersten in te zitten en door een op regels gebaseerde manier beter te presteren dan de markt of een index. In plaats van beleggingsbeslissingen te baseren op een voorspelling over de toekomst, volgen systematische beleggers onderzoek en bewijzen.”

Hoewel factorbeleggen de laatste jaren gangbaarder is geworden, is het belangrijk op te merken dat het een beleggingsstijl is die zijn oorsprong vindt in de academische wereld en wordt ondersteund door uitgebreid onderzoek.

“Een factor is een puur academische constructie waar je niet direct in kunt beleggen,” vertelt Medhat. “Dit is belangrijk, omdat er een flink verschil zit tussen het abstract academisch denken over een factor en deze daadwerkelijk gebruiken om te beleggen.”

Beleggingsfactormodellen kwamen op in de jaren zeventig en tachtig, met het eerste – Capital Asset Pricing Model (CAPM) – dat uitlegde waarom aandelen die meebewogen met de markt beter presteerden dan aandelen die dat niet deden.

“Daarna begonnen academici andere factoren te identificeren, zoals bedrijfsomvang, die het CAPM-model niet verklaarde,” aldus Medhat, terwijl academici ontdekten dat hoe kleiner het bedrijf, hoe hoger het verwachte rendement.

“Begin jaren tachtig, toen dit onderzoek naar deze factor werd gepubliceerd, wilde de oprichter en uitvoerend voorzitter van Dimensional, David Booth, het op de markt brengen, en dat is eigenlijk waar het idee van systematisch beleggen begon” legt hij uit.

Dat vroege factoronderzoek vormde de inspiratie voor de lancering van 's werelds eerste micro-cap strategie in 1981 en die loopt nog steeds. Verder onderzoek in de daaropvolgende decennia met name door Dimensional Directors, Gene Fama en Ken French, heeft waarde, winstgevendheid en vermogensgroei geïdentificeerd als waardevolle factoren.

“Sinds de jaren tachtig zijn er meer dan 450 factoren voorgesteld, maar velen zijn simpelweg verre van haalbaar om te implementeren in de markt.”

Met zoveel verschillende factoren is er een breed scala aan meningen over hoe een systematische beleggingsaanpak moet worden opgezet.

“Het kan verleidelijk zijn om op de volgende nieuwe factor te springen en daar beleggingen of portefeuilles omheen te bouwen, want 'nieuw' is opwindend,” aldus Medhat. “Maar als het niet gebaseerd is op iets rigoureus, is er geen reden om te verwachten dat het in de toekomst beter zal presteren.”

Op zoek naar rendement hebben beleggers in het verleden geld gestort in de nieuwste factor. Een voorbeeld is lage volatiliteit, die volgens Medhat marktachtige rendementen oplevert met veel minder hobbels.

“Wat het onderzoek aantoont, is dat het marktsegment met lage volatiliteit in wezen slechts een herverpakking is van dingen die we al weten,” zegt Medhat. “Het zijn over het algemeen relatief grote, winstgevende bedrijven, die meer op waarde lijken met lagere relatieve prijzen.”

“Hoewel dergelijke strategieën aantrekkelijk zijn in meer volatiele omstandigheden, kunnen niet-complementaire factoren 'ruis' introduceren in een systematische, op regels gebaseerde aanpak,” stelt hij.

Diversificatie over factoren die elkaar aanvullen, kan de volatiliteit verminderen. Waarde en winstgevendheid zijn bijvoorbeeld uitstekende aanvullingen, omdat ze de neiging hebben zich op verschillende marktsegmenten te richten en daarom zelden samen negatief zijn geweest.

“Multifactor beleggen is als het hebben van verschillende ingrediënten, sommige zijn zoet en zout, anderen zuur en bitter," zegt Medhat. “Als je ze samenvoegt, krijg je misschien een veel betere ervaring dan ze allemaal apart te hebben.”

Een van de uitdagingen van een systematische, op factoren gebaseerde benadering is om gedisciplineerd te blijven, vooral wanneer markten volatieler worden. Het veranderen van uw beleggingsaanpak door verschillende soorten aandelen toe te voegen wanneer de marktomstandigheden veranderen, kan de portefeuilles van beleggers schaden.

“Als u in een factor gelooft, moet u erin blijven beleggen, ook in periodes waarin deze volatiel is. Anders loop je misschien iets mis,” zegt Medhat.

“Veel zogenaamde waardefondsen zijn in de loop van het decennium vermomde groeifondsen geworden, waarin de waardepremie niet zo indrukwekkend was als het historische gemiddelde. En dat gebrek aan discipline zorgde ervoor dat ze ondermaats presteerden toen de premie meer recentelijk herstelde.”

Beleggers willen echter mogelijk beleggen met een consistente vermogensbeheerder en een organisatie die begrijpt hoe belangrijk het is om gedisciplineerd te blijven wanneer de markten volatieler zijn.

“Een ding waar we sterk in geloven is diversificatie”, voegt Medhat toe. “Het wordt de enige ‘free lunch’ in de financiële wereld genoemd en het helpt premies binnen te halen omdat we niet weten welke aandelen op een bepaalde dag zullen leveren."

Uiteindelijk moeten beleggers beoordelen of hun vermogensbeheerders leveren wat ze hebben beloofd, wat gemakkelijker is met een systematische aanpak.

“Elke vermogensbeheerder kan er fenomenaal uitzien als hij geluk heeft en erin slaagt de juiste aandelen te kiezen of op het juiste moment op de markt te komen,” vertelt hij. “Ze kunnen ook tegenvallen als ze geen geluk hebben.”

“Hoewel de prestaties zelf een belangrijk aspect zijn bij het beoordelen van een vermogensbeheerder, moeten beleggers zich richten op de consistentie van de prestaties, aangezien dat een teken is dat een beheerder een proces volgt; een gebrek aan consistentie kan inefficiënties of het ontbreken van een goed gedefinieerde aanpak aan het licht brengen,” stelt Medhad.

“U moet een manager holistisch beoordelen, van hun onderzoek tot het ontwerp en beheer van hun portefeuilles,” zegt Medhat. Doen ze er alles aan om de prestaties te maximaliseren en de risico's te minimaliseren?